Ojciec Wenanty Katarzyniec – Cichy święty naszych czasów
Ojciec Wenanty Katarzyniec, franciszkanin konwentualny, to postać, która mimo krótkiego życia zostawiła po sobie głęboki duchowy ślad. Urodzony w 1889 roku na Podkarpaciu, już od najmłodszych lat wyróżniał się pobożnością, pokorą i niezwykłą pracowitością. Jego życie – na pierwszy rzut oka zwyczajne – stało się świadectwem wielkiej wiary, oddania Bogu i drugiemu człowiekowi.
Choć zmarł w wieku zaledwie 31 lat, jego duchowe dziedzictwo przetrwało dekady. Był wzorem kapłana: gorliwego, skromnego i zawsze gotowego do pomocy. Przez współbraci nazywany „świętym jeszcze za życia”, do dziś pozostaje orędownikiem wielu osób, które modlą się za jego wstawiennictwem.
Ojciec Wenanty nie jest jeszcze kanonizowany, ale tysiące ludzi z Polski i świata doświadczyło jego duchowego wsparcia, zwłaszcza w sprawach trudnych, finansowych i rodzinnych. Wielu mówi o nim: „Święty od spraw beznadziejnych”. Jego grób w Kalwarii Pacławskiej stał się miejscem modlitwy, zadumy i nadziei.
Jest przykładem, że świętość nie zawsze wymaga wielkich czynów – czasem wystarczy ciche, wierne życie przeżyte z miłością i pokorą.
Dlaczego jest tak ważny dla nas, Wojowników Maryi?
Orędownik spraw trudnych – wielu ludzi świadczy, że modlitwa przez jego wstawiennictwo przyniosła niesamowite rozwiązania – zarówno duchowe, jak i materialne. Sam św. Maksymilian Kolbe nazwał go „patronem na trudne czasy” i modlił się do niego o pomoc w misjach.
Maryjność – był całkowicie oddany Matce Bożej. Od dzieciństwa modlił się do Niej codziennie, a jego duchowość była całkowicie zakorzeniona w Jej obecności.
Życie wewnętrzne i umartwienie – o. Wenanty prowadził życie ciche, ukryte, pełne ascezy i ofiary. Idealnie wpisuje się w ideał cnoty pokory, czystości, cierpliwości – czyli w duchowy program WM oparty na 10 cnotach Maryi.
Jest przykładem, że świętość nie zawsze wymaga wielkich czynów – czasem wystarczy ciche, wierne życie przeżyte z miłością i pokorą.
Cytaty Ojca Wenantego
„Nie pragnę być wielkim kaznodzieją, ale dobrym zakonnikiem.”
„Nie pragnę, by mnie kochano, ale by mnie znoszono.”
„Bóg wszystko widzi. Jemu zdaję sprawę ze wszystkiego.”
„Nie mogę sobie pozwolić na stratę ani jednej chwili. Czas to skarb.”